Γράφει ο Δημήτρης Αλατάς,
Αναφέρομαι σήμερα στον Πολιτισμό, ή καλύτερα, το ζητούμενο του Πολιτισμού και πώς μέσω αυτού μπορεί να ευνοηθεί μια τοπική κοινωνία.
Είμαι γέννημα θρέμμα Αγιοφανουριώτης και δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στο Ίλιον στον τομέα των νέων τεχνολογιών, έχοντας παράλληλα και τις καλλιτεχνικές ανησυχίες μου. Γι’ αυτό άλλωστε, ως απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Ιλίου και πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών – συμμετείχα στο παρελθόν σε μουσικές εκδηλώσεις και πιο πρόσφατα για αρκετούς μήνες στη θεατρική ομάδα του Δήμου Ιλίου, ως μέρος της δημιουργικής μου απασχόλησης.
Η διεκδίκηση για τη συμμετοχή μου στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μου, εκτός των άλλων ευθυνών που ορίζει, μου δίνει την ευκαιρία της πρωτοβουλίας για μια προσπάθεια προς την ουσιαστική ανάταση της ψυχαγωγίας μας, αφουγκραζόμενος και τις σκέψεις του πατέρα μου, ο οποίος έχει τη δική του πορεία και ιστορία στα δημοσιογραφικά και τα πολιτιστικά δρώμενα εντός και εκτός του δήμου.
Ανοίγουμε λοιπόν μεγάλη κουβέντα, κάντε αν θέλετε κάποιες σχετικές αναζητήσεις στο διαδίκτυο, παρακολουθήστε ένα Δημοτικό Συμβούλιο του Ιλίου, δείτε τo πρόγραμμα της Δημοτικής Αρχής και είμαι βέβαιος ότι θα συμπλεύσουμε. Κλείνω προσκαλώντας σας σε διαρκή, δημόσια και δημιουργική συζήτηση για τα πολιτιστικά δρώμενα στην πόλη μας, με ουσιαστικές σκέψεις και προτάσεις, μερικές απο τις οποίες έχω ήδη καταγράψει μιλώντας γι’ αυτό το θέμα με συνδημότες που ενδιαφέρονται (κάτι που δεν έγινε ποτέ μέχρι σήμερα):
Μπορώ να απαριθμήσω για αρχή μερικά:
♦ Ποτέ δεν άνοιξε ένας διάλογος από την δημοτική αρχή ή από φορείς για τις πραγματικές μας ανάγκες (οικονομικές και καλλιτεχνικές) για τα πολιτιστικά δρώμενα.
♦ Οι δράσεις των πολυπληθών τοπικών πολιτιστικών συλλόγων δεν φτάνουν σε όλες τις συνοικίες.
♦ Πώς αποφασίζονται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και οι καλεσμένοι με αμοιβή καλλιτέχνες, που όλοι εμείς πληρώνουμε για να λαμβάνουν χώρα στην πόλη μας, και πιο συγκεκριμένα, με ποια κριτήρια και από ποια καταρτισμένη πολιτιστικά ομάδα εργασίας επιλέγονται; Υπάρχει κάποια επιτροπή εγνωσμένης καλλιτεχνικής αξίας η οποία να γνωμοδοτεί για τα πολιτιστικά τεκταινόμενα στο Ίλιον; Σε άλλους δήμους υπάρχει και η συμμετοχή των δημοτών που συναποφασίζουν.
♦ Η προσωπική υπόσχεση του δήμαρχου από την πρώτη θητεία του, κατόπιν μάλιστα αιτήματος των δημοτών, για ένα μέγαρο πολιτισμού επαγγελματικών προδιαγραφών στο χώρο του πάρκινγκ (παλαιά αποθήκη) έχει ακυρωθεί, παρά τις μεγάλες ανάγκες για εκδηλώσεις τις οποίες δεν μπορεί να καλύψει το Πολιτιστικό του Αγίου Φανουρίου μόνο. Επιπλέον, θα έπρεπε κάθε ευρύτερο διαμέρισμα να έχει το δικό του χώρο.
♦ Επίσης, η χρήση του Καλλιτεχνικού Καφενείου εδώ και χρόνια ως χώρου νεανικών εκδηλώσεων και μουσικής υποβαθμίστηκε και αυτή, όταν η πρώτη θέση της σκηνής μετατράπηκε σε γραφεία και ο υπόλοιπος χώρος παραμένει πάντα ακατάλληλος (όσον αφορά την ηχομόνωση, τα ηχητικά, τον φωτισμό, την πρόσβαση, την προσβασιμότητα για ΑμεΑ, κ.ά.).
♦ Δεν υπάρχει χώρος επαγγελματικών προδιαγραφών για εκθέσεις δημοτών αλλά και άλλων γνωστών καλεσμένων δημιουργών. Υπήρξαν προτάσεις για μουσείο φωτογραφίας, για χώρο εκθέσεων ζωγραφικής, σκίτσων, φωτογραφίας και άλλων τεχνών, ποτέ όμως δεν τους δόθηκε η πρέπουσα σημασία.
♦ Απαξίωση του ιστορικού αλλά και του σύγχρονου μουσικού δυναμικού πλούτου του δήμου Ιλίου από γνωστούς και καταξιωμένους δημιουργούς και μουσικούς που απομονώνονται από την διοίκηση του νυν Δημάρχου και σε σχέση με τις περασμένες δεκαετίες και την διοίκηση του Β. Κουκουβίνου. Μια διοίκηση που δεν θέλει (αν δεν τα ελέγχει) να βρει τρόπο να συνεργαστεί, να αξιοποιήσει και έτσι έμμεσα να ενισχύσει τα νεανικά ερασιτεχνικά και επαγγελματικά συγκροτήματα και στούντιο ηχογραφήσεων που λειτουργούν στην περιοχή μας από δεκαετίες. Επιλέγουν το πιο εύκολο, να «εισάγουν» συχνά καλλιτέχνες από άλλες περιοχές και να τους αμείβουν πλουσιοπάροχα, ενώ τα τοπικά σχήματα να τα καλούν μόνο για δωρεάν συναυλίες ή να συμπληρώνουν άλλες ανάγκες.
♦ Το Μουσικό Σχολείο Ιλίου της περιοχής μας το αξιοποιεί μάλλον περισσότερο η Ιερά Μητρόπολη Ιλίου – Αχαρνών και Πετρουπόλεως, παρά ο Δήμος Ιλίου.
♦ Το ωδείο και η φιλαρμονική του δήμου θα έπρεπε να έχει συχνή παρουσία και ανανεωμένο ρεπερτόριο σε χώρους και πλατείες του δήμου.
♦ Καμιά μέριμνα για τους τοπικούς επιστήμονες, καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς και άλλους, για προώθηση του έργου τους μέσω του δήμου με εκδόσεις, παρουσιάσεις, δωρεάν προβολή του έργου τους μέσα έστω και από σχετική δημοτική διαδικτυακή πλατφόρμα κ.α.
♦ Δεν υπάρχει δημοτική χορωδία και ορχήστρα ) άλλο η φιλαρμονική).
♦ Ίσως σκόπιμα δεν υπάρχει δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών, διότι θα ήταν υποχρεωμένη η δημοτική αρχή να τους ενημερώνει και για τα υπόλοιπα κοινά, και ο ενημερωμένος δημότης έχει αυξημένες και πιο τεκμηριωμένες απαιτήσεις!
♦ Θα πρέπει με μελέτη να γίνει σε κάθε πλατεία και άλλους επιλεγμένους χώρους όμορφη και με βάση τις νέες τεχνολογίες ελκυστική κατασκευή όπου θα αναρτώνται δημοτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές ανακοινώσεις, προσκλήσεις κ.ά. Έτσι οι δημότες θα γνωρίζουν που θα σταθούν 2-3 λεπτά κάθε ημέρα για να μάθουν ό,τι έχει προγραμματισθεί στις γειτονιές τους. Εκτός αν δεν προγραμματίζεται ποτέ τίποτα στις αποκεντρωμένες συνοικίες τους, οπότε…
♦ Μήπως θα πρέπει τις ετήσιες γιορτές όπως τα Ίλια, τον Πολιτιστικό Σεπτέμβρη, τη Λευκή Νύχτα ή τις Παγκόσμιες Ημέρες Τεχνών να μην τις «γιορτάζει» ο Δήμος μας μόνο σε συγκεκριμένους χώρους, αλλά να επεκτείνονται σε πλατείες, σχολεία, ιδιωτικούς χώρους και σε όλες τις γειτονιές, Μόνο έτσι λειτουργούν τα μηνύματα της τέχνης και παράγεται Πολιτισμός.
Τελικά, το τι Πολιτισμό θέλουμε να υποστηρίζουμε και να παράγουμε, εξαρτάται αναμφίβολα από το τι Πράττουμε γι’ αυτό.
