Γράφει ο Διονύσης Νίτσας Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου ΑμεΑ Ιλίου
Ο Παραολυμπιονίκης, ο πρωταθλητής της ζωής, αυτός που αγωνίστηκε με πάθος ως το “τέλος” για αυτά που αγαπούσε.
Ποιος είμαι εγώ που θα μιλήσω για ένα τεράστιο μαχητή που κέρδιζε όλες τις μάχες; Που οι στόχοι και τα ιδανικά του υπήρξαν τόσο υψηλά; Που ως μεγάλος φρόντιζε να είναι πρώτος και βοηθούσε με τον αγώνα του να δίνει δύναμη και όραμα σε όλους εμάς; Είχα την ατυχία να τον γνωρίσω ελάχιστα μόνο, μέσω των συναντήσεων μας για τον Σύλλογο ΑμεΑ Ιλίου διαδικτυακά. Από το πρόσωπό του με την πρώτη ματιά κατάλαβα ότι αυτός ο τύπος ξεχωρίζει. Και δίκαια το ένιωθα, με όλα αυτά που είχα μάθει για εκείνον.
Στον αθλητισμό και στη ζωή κατάφερε να δείξει ότι τίποτα δεν είναι ικανό να σταματήσει τα όνειρά του, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Τόσες συμμετοχές, σε τόσους μεγάλους αγώνες, σε τόσα διαφορετικά αθλήματα πρωταθλητής και Παραολυμπιονίκης. Για λίγο έχασε την καταγραφή του στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness. Ενέπνεε με την επιμονή του τους μικρότερους κι η φήμη του φτάνει και εμπνέει πανελλαδικά τους αναπήρους και τις οικογένειές τους.
Κι όσο για τους αγώνες της ζωής, αποφάσισε να καθίσει πάλι στα θρανία μετά από 30 χρόνια να τελειώσει το λύκειο, να δώσει εξετάσεις, να καταφέρει να περάσει στο πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με τόσες δραστηριότητες που οι περισσότεροι από εμάς θα κουραζόμασταν ακόμα και να τις διαβάσουμε. Κυνήγησε με πάθος και λαχτάρα ενός μικρού παιδιού νέες εμπειρίες, νέα όρια. Ένας άνθρωπος που θα ήθελα πολύ να είναι φίλος μου.
Διάβασα ένα άρθρο για εκείνον που έλεγε ότι νικήθηκε από την ασθένεια. Όχι. Ο Νίκος στα μάτια μου έφυγε αήττητος, όπως όλοι οι μεγάλοι της ιστορίας. Σε κάθε επόμενη συνάντηση του Συλλόγου θα είναι εκεί. Από κάπου θα κρυφοκοιτάζει και θα χαμογελά. Η ζωή όμως συνεχίζεται, δεν σταματάει. Τι κάνουμε λοιπόν εμείς;
Να συνεχίσουμε με το μυαλό στο Νίκο, για να μην ξεχαστεί ο αγώνας του. Στους μεγάλους αγωνιστές δεν υπάρχουν επικήδειοι. Υπάρχουν μνήμες και υποχρέωση για τη συνέχεια του αγώνα, για ένα καλύτερο αύριο όλων μας και καθενός ξεχωριστά. Να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις να φανούμε αντάξιοί του, στη μάχη κατά τοι κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνουμε οι ανάπηροι και οι οικογένειές μας. Και από κάπου εκεί ψηλά, το χαμόγελό του θα μας δείχνει τον δρόμο, “ως τη νίκη πάντα”.
Καλό ταξίδι Νικόλα.
Διαβάστε τη συνέντευξη του Νίκου Καπλάνη λίγους μήνες πριν στο meallamatia.gr ⇓
Νίκος Καπλάνης : Όλη μου η ζωή είναι ο αθλητισμός.
Βίντεο του Νίκου Καπλάνη για την καμπάνια #SpeakUp του “Με Άλλα Μάτια”
Πηγή: meallamatia.gr
